Stosowanie stawki 0% VAT w WDT a znajomość tożsamości nabywcy – wyrok TSUE
W wyroku z dnia 29 lutego 2024 roku w sprawie C-676/22 B2 Energy s.r.o. dokonano analizy kwestii związanej z możliwością stosowania zwolnienia z podatku VAT w przypadku, gdy dostarczony towar trafił do innego nabywcy niż ten wymieniony w dokumentach podatkowych.
Kontekst sprawy
W 2015 roku czeska firma B2 Energy dokonała dostawy towarów do Polski, uznając je za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) i zastosowano stawkę VAT 0%.
Po przeprowadzeniu kontroli podatkowej organ podatkowy stwierdził, że B2 Energy nie dostarczyło wystarczających dokumentów potwierdzających spełnienie warunków umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia z VAT przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Organ podatkowy nie kwestionował faktycznej realizacji przewozu towarów do innego państwa członkowskiego, natomiast uznał, że B2 Energy nie przedstawiło dowodów na to, że przeniosło prawo do dysponowania tymi towarami w charakterze właściciela na osoby wskazane w dokumentach podatkowych jako odbiorcy, ani dowodów na to, że towary te zostały dostarczone osobie zarejestrowanej dla celów podatkowych w innym państwie członkowskim.
W związku z tym organ podatkowy uznał, że B2 Energy nie spełnia warunków koniecznych do skorzystania ze stawki VAT 0% przy WDT, a więc kwota VAT określona w decyzjach dotyczących wysokości zobowiązania podatkowego powinna zostać podniesiona.
Spółka B2 Energy złożyła skargę kasacyjną, w której argumentowała, że przedstawiła wystarczające dowody na spełnienie warunków do zastosowania stawki VAT 0% przy WDT. Dostarczone dokumenty, w tym dowody na faktyczny odbiór towarów przez inne firmy niż te wskazane w dokumentach podatkowych, pozwalają na zidentyfikowanie rzeczywistych odbiorców. To z kolei umożliwia ustalenie tożsamości odbiorców, na których przeniesiono prawo do dysponowania tymi towarami.
Stanowisko TSUE
Trybunał Sprawiedliwości UE przedstawił dwie sytuacje, w których podatnikowi może być odmówione prawa do zwolnienia z VAT tytułem WDT – oszustwo podatkowe (co stanowi zagrożenie dla funkcjonowania wspólnego systemu VAT) oraz sytuacja, gdy naruszenie wymogu formalnego zastosowania zwolnienia z VAT skutkuje uniemożliwieniem przedstawienia przekonywającego dowodu spełnienia wymogów materialnych.
TSUE orzekł, że nie jest uzasadnione wymaganie od podatnika, aby w każdym przypadku, gdy odbiorca towarów nie został zidentyfikowany, udowadniał on, że ten odbiorca jest podatnikiem VAT, jeżeli z okoliczności faktycznych wynika w sposób niebudzący wątpliwości, że dany odbiorca posiadał taki status.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE odnosi się do prawa, które obowiązywało do 31 grudnia 2019 roku.
Jeśli mają Państwo pytania dotyczące opisanego tematu lub potrzebują Państwo dodatkowych informacji – zapraszamy do kontaktu:
DZIAŁ DS. RELACJI Z KLIENTAMI
ELŻBIETA NARON
Główny Konsultant
ds. relacji z klientami
Grupa getsix
***
